წმინდა პავლე მოციქულის სახელობის მართლმადიდებლური ღვთისმეტყველების ცენტრი

ავტორი: თეიმურაზ ბუაძე

 ( სტატია ჟურნალიდან “გული გონიერი”) 

სიკეთესა და ბოროტებას შორის მართებული არჩევანის გაკეთების უნარი ჩვენი მორალური ცხოვრებისა და, აქედან გამომდინარე, ადამიანური ყოფის საფუძველია. ამ უნარს „სიბრძნეს“ უწოდებენ. ადამიანები ძველთაგანვე ესწრაფვოდნენ მის დაუფლებას. ეს სურვილი გახდა ფილოსოფიის დაბადების მიზეზი და მასვე უნდა ვუმადლოდეთ თავად ტერმინ „ფილოსოფიის“ გაჩენასაც (ეს უკანასკნელი ორი ბერძნული სიტყვისგან: „ფილო“ და „სოფიასგანაა“ შედგენილი. პირველი სიყვარულს ნიშნავს, მეორე – სიბრძნეს). ანტიკური ცნობის თანახმად, პითაგორას, რომელიც დასავლური ფილოსოფიური ტრადიციის მამად მიიჩნევა, ერთხელ უთქვამს, რომ მას სიბრძნის ფლობის პრეტენზია არ გააჩნდა, თუმცა ცხოვრების უმთავრეს მიზანს მისკენ სწრაფვასა და სიყვარულში ხედავდა. სწორედ ამ კონტექსტში გამოიყენა პითაგორამ პირველად სიტყვა „ფილოსოფია“ და გასაკვირიც არ უნდა იყოს, რომ მას შემდეგ ეს ღრმა ეტიმოლოგიის მქონე ტერმინი ცხოვრების ეგზისტენციალური საზრისის ინტელექტუალური ძიებისა და ფუნდამენტური რელიგიური, სოციალურ-პოლიტიკური და კულტურული ფასეულობების დაფუძნების ხანგრძლივი ტრადიციის აღმნიშვნელი გახდა.

Read more »

ავტორი- ნიკოლოზ ღონღაძე

წყარო: https://www.palamacentre.com

I-ნაწილი

 თავი I

• 1.1  ცოდვის არსი წარმართულ ფილოსოფიაში

მსჯელობანი ცოდვის შესახებ ქრისტიანულ მოძღვრებაში სიახლე არ არის, ამის შესახებ ქრისტეს შობამდეც ბევრი დაწერილა. სანამ უშუალოდ წმინდა პავლე მოციქულის სწავლებებს წარმოვადგენდეთ, ზოგადად შევეხებით ქრისტეს შობამდე მოღვაწე წარმართ მოაზროვნეთა შეხედულებებს ამ საკითხზე, რაც მნიშვნელოვანია იმდენად, რამდენადაც შევიტყობთ, თუ როგორ შეიძლება ეფიქრათ მოციქულის ეპისტოლეთა ადრესატებს,  ანტიკური კულტურის  მემკვიდრეთ – პირველ ყოვლისა, თავად წმინდა პავლეს მიერ წარმართულ ქვეყნებში დაარსებული ქრისტეს ეკლესიების მრევლს, ახლადმოქცეულთ წარმართობიდან ქრისტიანობისკენ. ვფიქრობთ, რომ წმინდა პავლეს ამის გათვალიწინება  აუცილებლად მოუწევდა.

Read more »

წმინდა პავლე მოციქულის სახელობის მართლმადიდებლური ღვთისმეტყველების ცენტრის განცხადება

მასმედიის მიერ გუშინ (29.05.2017) გავრცელებული ინფორმაციით ჩვენი ცენტრის წევრები, საქართველოს ეკლესიაში მოღვაწე, თეოლოგიის დოქტორები თეიმურაზ ბუაძე და გოჩა ბარნოვი, რომლებიც არიან იმ სულ რამდენიმე ადამიანთაგანი, რომელთაც ხსენებული ხარისხი მოპოვებული აქვთ საზღვარგარეთ არსებულ ავტორიტეტულ უნივერსიტეტებში, და უკვე წლებია დგანან საქართველოს ეკლესიაში თეოლოგიის გამორჩეულ პედაგოგთა შორის, გახდნენ ყოვლად დაუსაბუთებელი და ამავდროულად ძალიან მძიმე ბრალდების მსხვერპლნი.

ავტორი: პროტოპრესვიტერი გიორგი ფლოროვსკი

დოგმატური სწავლება ჩვენი მეოხის,ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის შესახებ მის ორ სახელში: ,,ღვთისმშობელსა“ (Theotokos) და „მარადქალწულშია“ (Aiparthenos) ასახული. ორივე ტერმინმა მსოფლიოსაეკლესიო კრებებზე მოიპოვა აღიარება. ეს დოგმატიასევე საეკლესიო წმინდა გარდამოცემის განუყოფელინაწილია. მაცხოვრის ქალწულისაგან განკაცების შესახებ ახალი აღთქმა პირდაპირმიგვითითებს. მრწამსში იესო ქრისტეს შესახებ წერია: „ხორცნი შეისხნა სულისაგანწმიდისა და მარიამისაგან ქალწულისა და განკაცნა“. ეს მხოლოდ ისტორიული ფაქტისკონსტატაცია არ არის, ეს სარწმუნოების პირდაპირი აღსარებაა. სახელი „მარადქალწული“ V მსოფლიო კრებაზე (553 წ.) იქნა მიღებული და „ღვთისმშობელი“ – უფრო მეტია, ვიდრექების ან რაიმე დიდების აღმნიშვნელი სიტყვა. ეს არის ქრისტიანობის ერთ სიტყვაშიმოცემული დოგმატური შინაარსი. 431 წლამდე, ეფესოს კრებამდეც კი, ქრისტიანულსამყაროში სიტყვა „ღვთისმშობლის” აღსარება, ჭეშმარიტი ქრისტიანობის ნიშანი იყო.

გრიგოლ ღვთისმეტყველი ასე აფრთხილებს კლიდონიას: „ვინც მარიამსღვთისმშობლად არ აღიარებს, ის ღვთისათვის უცხოა“ (EEPIST. 101).ყოვლადწმინდამარიამის ამ სახელით ხშირად სარგებლობენ IV საუკუნის და სავარაუდოდ III საუკუნის მამებიც,მაგალითად, თუ დავუჯერებთ სოკრატე სქოლასტიკოსს, ასეთ მამათა შორის ორიგენეც იყო (Hist. Eccl. 7:32).ნესტორი და მისი მომხრეები კი ქრისტიანულ აზროვნებაში, უკვე ტრადიციადდამკვიდრებულ ამ ტერმინის უარყოფას ცდილობდნენ.

Read more »

ავტორი: არქიმანდრიტი კირილე ჰოვორუნი

თარგმნა იეროდიაკვანმა ლეონიდე ებრალიძემ

ითვლება, რომ ინდულგენციები – სპეციალური სიგელები ცოდვათაგან განტევების შესახებ – დასავლური ქრისტიანობის სახასიათო მოვლენაა. როგორც ცნობილია ინდულგენციებით ვაჭრობა იქცა კიდეც XVI საუკუნეში რეფორმაციის ერთერთ მიზეზად.

ის ფაქტი კი, რომ ინდულგენციები აღმოსავლეთშიც არსებობდნენ, გაცილებით ნაკლებად არის ცნობილი[1], უფრო მეტიც, რეფორმაციამ ვერ შეცვალა მათი პოპულარობა მართლმადიდებლობაში. მაგალითად, XVIII საუკუნის დასაწყისში იერუსალიმის პატრიარქი დოსითე ნოტარისი (1641-1707) წერდა ინდულგენციებზე, როგორც ყველასათვის ცნობილ უძველეს ტრადიციაზე: “აღამაღლა ძველი ტრადიცია, რომელიც ყველასათვის არის ცნობილი, რომ უწმიდესი პატრიარქნი აძლევდნენ ეკლესიის ერს სიგელს ცოდვათა განტევების შესახებ (συγχωροχάρτιον)[2]”.

Read more »

ქრისტე აღდგა!

ჭეშმარიტად აღდგა!

გილოცავთ!
გთავაზობთ სრულიად საქართველოს კათოლიკოს პატრიარქის

ილია II – ს სააღდგომო ეპისტოლეს

აუდიო ჩანაწერს.

ტექსტს კითხულობს არქიდიაკონი დემეტრე (დავითაშვილი)

Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.