„მიუხედავად  იმისა თუ  რა მნიშვნელობას  ანიჭებთ  საკუთარ ბავშვობას დღეს, პასუხი  მრავალ კითხვაზე შორეულ  წლებში დევს.  ამ კითხვებს  ხშირად უსვამთ საკუთარ თავს და მათ  ერთი მთავარი კითხვა  აერთიანებთ:  „რატომ ვარ ისეთი, როგორიც  ვარ?““  -  წიგნიდან  „უკან  მოიტოვე  ბავშვობა“ უ. ნუბერ, 2009 / „Lass die Kindheit hinter dir“,  U. Nuber, Campus Verlag, Frankfurt/New York 2009

გერმანულიდან თარგმნა დეკანოზმა თამაზ ლომიძემ

ბავშვობას აქვს შედეგები

კარგი მოგონებები, ცუდი მოგონებები, მოგონებების არარსებობა  – მიუხედავად იმისა თუ  რამდენად ცოცხალია  წარსული  თქვენში და ასევე, მიუხედავად იმისა თუ რამდენად დაინტერესებულხართ  აქამდე თქვენი აღზრდით – ერთი რამ ცხადია: თქვენ გქონდათ ბავშვობა. ამ ბავშვობას აქვს შედეგები. განცდები ადრეული წლებიდან კვალს ტოვებენ ჩვენში.  ისინი ჩვენი „ცხოვრების რუკაზეა“ აღბეჭდილი. მსაგავსად ნამდვილი რუკისა, რომელზეც ყველა გზა, ადგილი და მდინარე მოჩანს, ჩვენს შინაგან რუკაზეც მონიშნულია ყველა ჩვენი ადრეული განცდა მასში  მონაწილე  ადამიანებთან ერთად. მათმა შესახედაობამ,  სიცილმა, ჩაცმის სტილმა, ასევე შეხედულებებმა, გაფრთხილებებმა, შექებამ და კრიტიკამ, ალერსმა და გულგრილობამ  გავლენა იქონია   და ყველაფერი აღიბეჭდა ჩვენში.  „ყველა ადამიანს ჰყავს ბიოლოგიური მამა და დედა. შეიძლება ადამიანს არ უყვარდეს ისინი,  არ აღიარებდეს და  არ ენდობოდეს  მათ. მაგრამ, ისინი არსებობენ  მათი სახეებით,  ქცევით, მანერებით და მანიებით, მათი ილუზიებით და იმედებით.  მათი ხელების და ცერების ფორმა,  თვალების და თმების ფერი, ლაპარაკის მანერა, მათი აზრები და  სავარაუდოდ მათი სიკვდილის ასაკი, ყველაფერი ეს შევითვისეთ ჩვენში“,  წერს ფრანგი მწერალი ჟან-მარი  გ.  ლეკლეზიო.

სრულად »