წმინდა პავლე მოციქულის სახელობის მართლმადიდებლური ღვთისმეტყველების ცენტრი

რატომ „წმიდაო უკვდავო შეგვიწყალენ ჩვენ“?

07/02/2022

საღმრთო ლიტურგიაზე „წმიდაო ღმერთოს“ სამგზის გალობას მოსდევს დიდებისმეტყველება, ბოლო მისამღერი „წმიდაო უკვდავო შეგვიწყალენ ჩვენ“ და კიდევ ერთხელ სრულად „წმიდაო ღმერთო.“

ალბათ არაერთ ჩვენგანს გასჩენია კითხვა, რას ემსახურება, ან საიდან გაჩნდა ეს მისამღერი, რომელიც მთლიანი საგალობლის მხოლოდ ბოლო ნაწილს იმეორებს. იმისთვის, რომ ხსენებული საკითხი გავიგოთ, საჭიროა მოკლედ შევეხოთ ქრისტიანული გალობის ისტორიას. Read more »

მოვლენათა ჰორიზონტი

14/01/2022

By Orthodox Theology

ქრისტიანული გამოწვევა თანამედროვე და მომავალი მეცნიერული პროგრესის ფონზე

ავტორი: იოანე კაზარიანი

«ვისაც ჭეშმარიტების თქმა შეუძლია და არ ამბობს, მას

განსჯის ღმერთი»

წმ. იუსტინე ფილოსოფოსი

“რა არის ჭეშმარიტება?” (იოანე. 18, 38). ეს კითხვა იუდეის რომაელმა პრეფექტმა იესო ქრისტეს დაუსვა, მაგრამ მასზე პასუხი არ მიუღია. რატომ? რადგან ჭეშმარიტება თავად იდგა პრეფექტის წინაშე და არ საჭიროებდა მრავალსიტყვიერ განმარტებებს, რადგან ეს ჭეშმარიტება- რწმენისა და ნდობის, შინაგანი განცდის და რელიგიური გააზრების ხვედრია.

განკაცებული ლოგოსის კოსმიური ბუნების შესახებ

09/12/2021

By Orthodox Theology

რომაელთა მიმართ 8, 19-23 განმარტება სამეცნიერო-საღვთისმეტყველო პერსპექტივაში

ავტორი: იოანე კაზარიანი

რამდენად მართებულია საუბარი იმაზე, რომ აღდგომა და განღმრთობა მხოლოდ და მხოლოდ გონიერი არსების, ანუ ადამიანის ხვედრია და რომ არაგონივრულ ქმნილებას ეს არ შეეხება? შესაძლებელია თუ არა არაგონივრული სამყაროს განახლება და განმღრთობა მთელი მისი ორგანული და არაორგანული შემადგენლობით? ჩვენი აზრით, ამ მხრივ, ყველაზე პრობლემატურია რომაელთა მიმართ ეპისტოლეს 8, 19-24 მუხლები, როგორ გვესმის ჩვენ ეს მუხლები? სამყაროსა და მისი მიკრო მოლეკულარული წყობის შესახებ ახალი სამეცნიერო მონაცემების ფონზე ეს საკითხი კიდევ უფრო აქტუალური ხდება. თანამედროვე სამეცნიერო მონაცემები ახალი აღთქმის ზოგიერთ მუხლის ახლებური ინტერპრეტაციის საფუძველს გვაძლევს და რომ. 8, 19-23 ამის ერთ-ერთი მაგალითია. რომ. 8, 19-23 შესახებ ერთ-ერთ ჩვენს წინა სტატიაში დაწვრილებით ვწერდით (1), რომელშიც ხსენებული მუხლების ინტერპრეტაციისადმი ალტერნატიული მიდგომის საფუძველზე ჩვენი ხედვა შემოგთავაზეთ. ჩვენ ყურადღება გავამახვილეთ “ამაოების” გაგებაზე და “ამაოებიდან” გამომდინარე ქმნილი ბუნების ხრწნადობასა და უხრწნადობაზე. მოცემული სტატია ხსენებული წინა სტატიის ლოგიკური გაგრძელებაა, რომელშიც იმ დასკვნამდე მივედით, რომ თერმოდინამიკის მეორე კანონის ფონზე და ინფლაციის ჭრილში (რომელიც “დიდი აფეთქების” წარმოებულია) შეუძლებელია საუბარი იმაზე, რომ ადამიანის ცოდვით დაცემამდე ბუნება უხრწნადი იყო. ახლა, გვსურს, პავლე მოციქულის ხსენებული სიტყვების ხედვა და გაგება გავაღრმავოთ: “ვინაიდან ქმნილება სასოებით მოელის ღვთის შვილთა გამოცხადებას, იმიტომ, რომ ქმნილება ნებსით კი არ დაემორჩილა ამაოებას, არამედ მის მიერ, ვინც ამაოებას დაუმორჩილა იგი, იმის იმედით, რომ თვით ქმნილებაც განთავისუფლდებოდა ხრწნილების მონობისაგან, რათა წილი დაედო ღვთის შვილთა დიდებასა და თავისუფლებაში. რადგანაც ვიცით, რომ მთელი ქმნილება ერთიანად გმინავს და წვალობს დღემდე და არა მარტო ის, არამედ ჩვენც, სულის პირველნაყოფის მქონენი, ასევე ვგმინავთ შინაგანად ღვთის ძეობისა და ჩვენი სხეულის ხსნის მოლოდინში. რადგანაც ხსნილნი ვართ სასოებით…” (რომ. 8, 19-24).

ქადაგება დიდ ოთხშაბათს

17/10/2021

By Orthodox Theology

ავტორი: დეკანოზი პეტრე მეშჩერინოვი

დღეს დიდი ოთხშაბათია — იუდას მიერ ქრისტეს ღალატის დღე. იუდაზე ბევრია ნათქვამი წმინდა კვირის საეკლესიო საგალობლებში.

შეიძლება ითქვას, რომ ის ამ საგალობლების თითქმის მთავარი გმირია. ხვალ, დიდ ხუთშაბათს, ლიტურგიაზე, საუბარი მხოლოდ მის შესახებ იქნება — თუმცა, ეკლესიის უდიდესი საიდუმლო ზიარების დამკვიდრების გახსენებისას, უფრო მიზანშეწონილი იქნებოდა ევქარისტიის შესახებ საუბარი. არა იუდა, იუდა და მხოლოდ იუდა. ის ძალიან ცუდია, თუმცა ჩვენც ცუდები ვართ, მაგრამ მაინც კარგები ვართ. დიდი პარასკევის ანტიფონები ასევე ძირითადად იუდას ეძღვნება. და ვინც ოდნავ მაინც ყურადღებით უსმენს ამ დღეების საგალობლებს და ტროპარიებს, ნამდვილად გაუკვირდება, რატომ საუბრობენ წმინდა კვირის ტექსტების მამები-მხოლოდ და მხოლოდ იუდას ვერცხლის სიყვარულზე, როგორც მის მიერ ქრისტეს ღალატის ერთადერთ მოტივზე? საიდან მოდის იუდას ასეთი «გამარტივება»? იუდა ხომ არ არის «ბრტყელი» პერსონაჟი.

ევქარისტიულ ძღვენთა და მათზე სხვადასხვა ზემოქმედების შესახებ

30/09/2021

By Orthodox Theology

ევქარისტიულ ძღვენთა და მათზე კორონა-ვირუსის, ბაქტერიისა და საწამლავის ზემოქმედების საკითხის შესახებ

ავტორი: იოანე კაზარიანი

ბოლო დროს, მეტად აქტუალური გახდა ევქარისტიის საიდუმლოსა და მასზე კორონა-ვირუსის ზემოქმედების საკითხი, რომელიც აზრთა სხვადასხვაობას იწვევს. აზრთა სხვადასხვაობა უკავშირდება კორონა-ვირუსის სწრაფ გავრცელებას, რომელიც ადამიანის მრავალ ორგანოს ზიანს აყენებს. წინამდებარე სტატია ავტორის პირად მოსაზრებას და ვარაუდს გამოხატავს. ავტორის აზრი გამოწვეულია იმ შეშფოთებით, რომელიც საეკლესიო წრეებში გაჩნდა ევქარისტიის საიდუმლოსთან დაკავშირებით. სტატიაში მოცემულია ავტორის რეაქცია მართლმადიდებელი ეკლესიის ზოგიერთი წარმომადგენლის განცხადებებზე, რომლებიც აღნიშნული საკითხის რადიკალიზაციას ახდენენ. აზროვნებენ რა მაქსიმალისტური კატეგორიებით, მათი რადიკალური ნაწილი ღვთის მოქმედებისა და განგების თავისუფლებას აკნინებენ და ეწინააღმდეგებიან ეკლესიის ისტორიას, რომელიც, ამ საკითხის ობიექტური ხედვისათვის, უნდა გაეთვალისწინებინათ. ამიტომ, გვსურს, ამ საკითხს მაქსიმალური ობიექტურობა შევძინოთ და ამ ანალიზის შემდგომ განვითარებას ტონი მივცეთ, რათა ამ საკითხის გარჩევა გავაღრმავოთ (თუკი ჩვენს სტატიაზე ვინმეს რეაქცია ექნება, რასაც მივესალმებით) და შეძლებისდაგვარად გარკვეულ კონსენსუსამდე მივიდეთ. საეკლესიო წრეებში ამ საკითხზე კონსენსუსი არ არის, რადგან მსოფლიო მართლმადიდებელ ეკლესიას აღნიშნულ კონტექსტში ევქარისტიასთან დაკავშირებით ჯერ განსაზღვრება არ შეუმუშავებია, როგორც ეს დოგმატურად გააკეთა ქრისტოლოგიურ, ტრინიტარულ და ხატების სწავლებებთან დაკავშირებით. Read more »

თანამედროვე აღმოსავლური მართლმადიდებლური ღვთისმეტყველების საკითხის შესახებ

05/09/2021

By Orthodox Theology

თეისტური ევოლუციის შესახებ სტატიების ციკლიდან

ავტორი: იოანე კაზარიანი

„გავითვალისწინებთ რა, თუ რას წარმოადგენს კაცობრიობისთვის რელიგია და მეცნიერება, ყოველგვარი გადაჭარბების გარეშე ვამტკიცებთ, რომ ისტორიის სვლა დამოკიდებული იქნება იმაზე, თუ როგორ გადაწყვეტს ახლანდელი თაობა , მათ შორის ურთიერთდამოკიდებულების საკითხს“

ალფრედ ნორთ უათჰედი (1)

ინგლისელი ფილოსოფოსის, მათემატიკოსისა და ლოგიკოსის – ალფრედ ნორთ უაითჰედის – ზემოთ მოყვანილი სიტყვები დღესაც აქტუალურია. ინგლისელი მოაზროვნის ზუსტი სიტყვები გვპასუხობს კითხვაზე: როგორი იქნება რელიგიისა და მეცნიერების ურთიერთდამოკიდებულება? პასუხი, მნიშვნელოვან წილად, დამოკიდებულია იმაზე, თუ როგორ განვსაზღვრავთ, თუ რა არის კაცობრიობისთვის რელიგია და მეცნიერება თავისი არსით; რა როლს თამაშობდნენ და თამაშობენ ისინი კაცობრიობის ისტორიაში; რა მოიტანეს მათ ადამიანთა სამყაროში? ამ ემპირიული მიმდევრობის საფუძველზე გავიგებთ, რა სამომავლო პერსპექტივები აქვს მეცნიერებასა და რელიგიას.