ავტორი: არქიმანდრიტი კირილე ჰოვორუნი

თარგმნა იეროდიაკვანმა ლეონიდე ებრალიძემ

ითვლება, რომ ინდულგენციები – სპეციალური სიგელები ცოდვათაგან განტევების შესახებ – დასავლური ქრისტიანობის სახასიათო მოვლენაა. როგორც ცნობილია ინდულგენციებით ვაჭრობა იქცა კიდეც XVI საუკუნეში რეფორმაციის ერთერთ მიზეზად.

ის ფაქტი კი, რომ ინდულგენციები აღმოსავლეთშიც არსებობდნენ, გაცილებით ნაკლებად არის ცნობილი[1], უფრო მეტიც, რეფორმაციამ ვერ შეცვალა მათი პოპულარობა მართლმადიდებლობაში. მაგალითად, XVIII საუკუნის დასაწყისში იერუსალიმის პატრიარქი დოსითე ნოტარისი (1641-1707) წერდა ინდულგენციებზე, როგორც ყველასათვის ცნობილ უძველეს ტრადიციაზე: “აღამაღლა ძველი ტრადიცია, რომელიც ყველასათვის არის ცნობილი, რომ უწმიდესი პატრიარქნი აძლევდნენ ეკლესიის ერს სიგელს ცოდვათა განტევების შესახებ (συγχωροχάρτιον)[2]”.

Read more »

 აღსარებანი ნეტარი ავგუსტინე (წიგნი პირველი) დასაწყისი იხილეთ აქ

XI

17. ჯერ კიდევ ბავშვი ვიყავი და უკვე მესმოდა, რომ არსებობს საუკუნო სიცოცხლე, რომელიც აღგვეთქვა იმის წყალობით, რომ უფალმა ღმერთმა ჩვენმა დაიმცრო თავი და არ ითაკილა ჩვენს ქედმაღლობამდე დამდაბლებულიყო. მე მისი ჯვრის ნიშნით ვიყავი აღბეჭდილი და მისივე მარილით ნამარილევი ^[37] დედის საშოდან გამოსვლისთანავე, ხოლო დედაჩემის ყველაზე დიდი სასოება უფალი იყო. ხომ შენი თვალით გინახავს, ღმერთო, როგორ დამრია ერთ დღეს ხელი სრულიად უმწეო ბალღს მუცლის საშინელმა გვრემამ, რომელმაც ლამის სიკვდილის პირას მიმიყვანა; ხომ შენი თვალით გინახავს, ღმერთო ჩემო, რადგანაც იმთავითვე შენ იყავი ჩემი მფარველი, – რა გულმხურვალედ ვევედრებოდი ღვთისმოსავ დედაჩემსა და ყველა მორწმუნის საერთო დედას – ეკლესიას, სასწრაფოდ მოვენათლეთ შენი ქრისტეს, ჩემი ღმერთისა და უფლის სახელით. და ჩემი ხორციელი დედა, ვის უმანკო გულშიაც არაფერს შეეძლო ჩაექრო ჩემი საუკუნო ხსნის იმედი და შენდამი ურყევი რწმენა, მწუხარებისაგან შეშლილი სახით ცდილობდა რაც შეიძლება სწრაფად მოვენათლე, რათა შენს წმინდა საიდუმლოს ვზიარებოდი და ამრიგად ჩამომერეცხა ჩემი ცოდვები, – რომ მოულოდნელად მოვმჯობინდი და სააქაოსაკენ ვიბრუნე პირი. ამრიგად, ჩემი განწმენდა გადაიდო, თითქოს აუცილებელი იყო, რომ, რახან ცოცხალი დავრჩი, უფრო მეტად ამოვსვრილიყავი მწვირეში; როგორც ჩანს, ასე ინება თვითონ განგებამ, რადგანაც განწმენდის შემდეგ ჩადენილ დანაშაულთა მწვირე უფრო მძიმე შეცოდებად შემერაცხებოდა. ამრიგად, მე უკვე მწამდა, სწამდა დედაჩემსაც და მთელ სახლეულსაც, გარდა მამაჩემისა, თუმცა მან ვერ დამავიწყებინა ღვთისმოსაობის დედისეული გაკვეთილები და ვერც ქრისტეს რწმენაზე ამაღებინა ხელი, რომელიც ჯერ კიდევ უცხო იყო მისთვის. დედაჩემის ძალისხმევას უნდა ვუმადლოდე, უფალო, რომ მამად უმალ შენ მეგულვი, ვიდრე ჩემი ხორციელი მამა, და ეს შენი შეწევნით მოხდა, შენ მიეც ძალა ქმრის ძლევისა, ვისაც, თავისი ზნეობრივი უპირატესობის მიუხედავად, უსიტყვოდ ემორჩილებოდა, რადგანაც ამით ის გმორჩილებდა შენ, რომელმაც ქმრების მორჩილება უბრძანე ცოლებს ^[38].

Read more »

მისი ყოვლადუწმინდესობის, მსოფლიო პატრიარქ ბართლომეოსის მიერ წარმოთქმული სიტყვა იერუსალიმის ტაძარში

მიმდინარე წლის 21 მარტს, ყოვლადუწმინდესი მსოფლიო პატრიარქი ბართლომეოსი, იერუსალიმის პატრიარქ უნეტარეს თეოფილე ΙΙΙ-ს მიწვევით გაემგზავრა იერუსალიმში, სადაც მონაწილეობა მიიღო მაცხოვრის საფლავზე აგებული სამლოცველოს რესტავრაციის დასრულებისადმი მიძღვნილ გახსნის ცერემონიაზე. ცერემონია გაიმართა 22 მარტს, აღდგომის ტაძარში და მას ესწრებოდნენ როგორც მართლმადიდებელი, ასევე რომის კათოლიკური და სომხური სამოციქულო ეკლესიის სასულიერო ლიდერები (იხილეთ ინფორმაცია).

Read more »

პროტოპრესვიტერ თეოდორე ზისისის პარასინაგოგე [1]

მართლმადიდებლობის ზეიმზე, კვირას, 2017 წლის 5 მარტს, პროტოპრესვიტერმა თეოდორე ზისისმა განაცხადა, რომ წყვეტს თესალონიკის მიტროპოლიტ, უნეტარეს ანთიმოზის მოხსენიებას. ამ გადაწყვეტილების მიღების საფუძვლად კი ასახელებს მიტროპოლიტის ეკუმენისტურ მიდრეკილებებს და ელადის ეკლესიის წმინდა სინოდის მიერ, კუნძულ კრეტაზე ჩატარებული კრების აღირებას.

სანაცვლოდ, თესალონიკის მიტროპოლიტმა უნეტარესმა ანთიმოზმა თავისი ეპარქიის ყველა ტაძარში, მ. თეოდორე ზისისს აუკრძალა ღვთისმსახურების ჩატარება.

http://neataksi.blogspot.gr/2017/03/blog-post.html

https://www.youtube.com/watch?v=BnkHkhEMSQc

მოამზადა გურამ ლურსმანაშვილმა (www.palamacentre.com)

[1] -παρασυναγωγή-ქართ.- გარეშესაკრებელი ან კიდეშესაკრებელი

 ,,ვლოცულობთ, რომ უკრაინის ხალხი ერთ ეკლესიაში გაერთიანდეს… კონსტანტინეპოლის დედაეკლესია დაგეხმარებათ, რათა გქონდეთ ერთიანი ეკლესია. მომავლისადმი იმედით უნდა ვიყოთ განწყობილნი’’ (მსოფლიო პატრიარქი ბართლომეოს I)

მსოფლიო პატრიარქმა ყოვლადუწმინდესმა ბართლომეოსმა, საფრანგეთის მიტროპოლიტ ემანუელთან და სმირნის მიტროპოლიტ ბართლომეოსთან ერთად, 2017 წლის 15 მარტს, ეკუმენური საპატრიარქოს რეზიდენციაში (სტამბული, ფანარი) უმასპინძლა უკრაინის პრემიერ მინისტრ ვლადიმერ გროისმანსა და მის თანმხლებ დელეგაციას.

პრემიერ მინისტრმა აღნიშნა მსოფლიო საპატრიარქოს მეწინამძღვრე როლი და ყოვლადუწმინდეს ბართლომეოსის წვლილი უკრაინის მართლმადიდებელი ეკლესიის ერთიანობისათვს გაწეულ საქმიანობაში. ,,ჩვენს ურთიერთკავშირს უდიდესი პასუხისმგებლობა აკისრია. უკრაინა მიისწრაფვის დამოუკიდებელი ეკლესიის ქონისათვის, რაშიც თქვენი როლი ძალიან მნიშვნელოვანია. დიდ პატივს ვცემთ თქვენს ყოვლადუწმინდესობას იმ მხარდაჭერისა და ძალისხმევისათვის, რაც უკრაინაში მართლმადიდებლობის ერთიანობისათვის გასწიეთ.’’

პრემიერის სიტყვების საპასუხოდ მსოფლიო პატრიარქმა მადლობა გადაუხადა უკრაინელ ხალხს: ,,მათი ღრმა რწმენისა და ეკლესიისადმი თავდადებისათვის… ვლოცულობთ, რომ უკრაინის ხალხი ერთ ეკლესიაში გაერთიანდეს… კონსტანტინეპოლის დედაეკლესია დაგეხმარებათ, რათა გქონდეთ ერთიანი ეკლესია. მომავლისადმი იმედით უნდა ვიყოთ განწყობილნი’’

უკრაინის პრემიერ მინისტრმა მადლობა გადაუხადა მსოფლიო პატრიარქს დღევანდელი სიტუაციის გამოსწორებისა და რუსეთის აგრესიისგან დასაცავად აღმოჩენილი მხარდაჭერისათვის.

,,მსურს გამოვხატო ჩვენი მადლიერება თქვენი კეთილგონიერების, უკრაინისადმი გამოხატულ სიყვარულის, ზრუნვისა და ლოცვისათვის, რომლითაც გასაჭირში შეგვეწიეთ. თქვენი აღნიშვნისამებრ იმედით ვუცქერთ მომავალს ერთიან და დემოკრატიულ ქვეყანაში.

უკრაინის პრემიერ მინისტრმა აღნიშნა მსოფლიო საპატრიარქოს მეწინამძღვრე როლი 2016 წლის ივნისში კრეტის წმინდა და დიდი კრების ჩატარებისათვის, რაც მართლმადიდებელი ეკლესიისათვის ისტორიული მოვლენა გახლავთ. შეხვედრის დასასრულს ბატონმა ვლადიმერმა მადლობა გადაუხადა ყოვლადუწმინდეს ბართლომეოსს, რომლის ძალისხმევითაც სტამბულში, წმ. ნიკოლოზის უკრაინის მართლმადიდებელ სამრევლოში ღვთისმსახურება აღესრულება.

  თავის მხრივ მსოფლიო პატრიარქმა აღნიშნა: ,,მივესალმებით ძვირფასი და ერთიან უკრაინელ ერის შვილებს მსოფლიო საპატრიარქოს რეიდენციიდან, არა როგორც უცხოებს, არამედ როგორც დედა ეკლესიის საყვარელ და სულიერ შვილებს. ის სულიერი ურთიერთობები რომელიც დედაეკლესიასა და უკრაინელებს შორისაა არასოდეს გაქრება. ჩვენ თქვენთან ვართ, განსაკუთრებით მაშინ როდესაც ეს რთულია. ვლოცულობთ და გლოცავთ, გიგზავნით ჩვენს კურთხევას, სიყვარულსა და მზურნელობას უკლებლივ  ყველა უკრაინელს.’’

ქართული წყარო

წყაროები: http://uocofusa.org/news_170315_3.html

http://www.kmu.gov.ua

https://www.patriarchate.org/photo-galleries?p_p_id=flickr_WAR_goarchflickrportlet&p_p_lifecycle=0&p_p_state=normal&p_p_mode=view&p_p_col_id=column-3&p_p_col_pos=1&p_p_col_count=2&_flickr_WAR_goarchflickrportlet_id=72157681347654716&_flickr_WAR_goarchflickrportlet_action=openSet

მესინიის მიტროპოლიტი ხრიზოსტომოს სავატოსი

     სინოდალური გადაწყვეტილებების მიღების საკითხი, როგორც ადგილობრივ, ისე საყოველთაო დონეზე არის ეკლესიოლოგიური და თეოლოგიური თემა, რომელსაც არ აქვს არანაირი კავშირი სასამართლო გაგებასთან, სამართლებრივ მოქმედებასთან ან სტატისტიკურ შეფასებებთან.

     ამ გადაწყვეტილებების მიღება წარმოადგენს ხანგრძლივ და გრძელ პროცესს თვით ეკლესიის ცხოვრებაშიც, რომელიც იწყება ადგილობრივი საფეხურიდან. ამიტომაც, კანონიკური სამართლის მიხედვით თანხმობა, რომელიც ხალხისგან ეძლევა რომელიმე კონკრეტული კრების გადაწყვეტილებას, პირდაპირ კავშირშია სინოდალურობასთან, რომლის მოქმედებისთვის ეს  ფაქტორი აუცილებელი და მნიშვნელოვანია. [1]

Read more »

პერგამოსის მიტროპოლიტი იოანე (ზიზიულასი)

ჟურნალ “Церковь и мир” – თან მიცემულ ინტერვიუში ცნობილი მართლმადიდებელი თეოლოგი პერგამოსის მიტროპოლიტი იოანე (ზიზიულასი) საუბრობს თავის სულიერ მოძღვარ სოფრონ სახაროვზე, ეკუმენურ მოძრაობაზე,   თუ რა მიღწევები და პრობლემებია რომის კათოლიკე და  აღმოსავლეთის ქალკედონამდელ  ეკლესიებთან საღვთისმეტყველო დიალოგში. რა ნიშნავს მისთვის ღვთისმეტყველება და რომელმა თანამედროვე მართლმადიდებელმა ღვთისმეტყველებმა იქონიეს მასზე გავლენა. ასევე მიტროპოლიტი იოანე პასუხს სცემს მის მიმართ გამოთქმულ ბრალდებებზე ეკუმენურ მოძრაობაში აქტიური ჩართულობის გამო და ბოლოს იყო თუ არა წმინდა მარკოზ ეფესელი თავისი დროის ეკუმენური მოღვაწე.

Read more »

ნეტარი ავგუსტინეს “აღსარებანი” ლათინურ ენაზე ინგლისურენოვანი კომენტარებით იხილეთ ამ ბმულზე:

წიგნი პირველი 

ლათინურიდან თარგმნა და კომენტარები დაურთო ბაჩანა ბრეგვაძემ
წყარო

I

1. „დიდი ხარ შენ, უფალო, და ღირსი იმისა, რომ ყველა გაქებდეს: დიდია ძალა შენი და უსასრულოა სიბრძნე შენი“ ^[1]. და შენი ქება სურს კაცს, შენივე ქმნილებების უბადრუკ ნაწილს; კაცს, თავისი მოკვდავობით მოსილსა და თავისივე ცოდვით აღბეჭდილს, რომელიც მოწმობს, რომ შენა ხარ „მზვაობართა წინააღმდგომი“ ^[2]. და მაინც, შენი ქება სურს კაცს, შენივე ქმნილებების უბადრუკ ნაწილს. თვითონვე აღძრავ საიმისოდ, რომ შენი ქებით დატკბეს, რადგანაც შენთვის შეგვქმენი; და არ დაცხრება ჩვენი გული, ვიდრე არ განისვენებს შენში. მომეცი ძალა, უფალო, შევიცნო და მივხვდე, რითი დავიწყო: ჯერ გიხმო, ვიდრე ქებას შეგასხამდე, თუ ჯერ შეგიცნო და შემდეგ გიხმო? მაგრამ როგორ გიხმოს იმან, ვისაც ვერ უცვნიხარ? შენმა ვერმცნობმა შენ კი არა, შეიძლება სხვას უხმოს. ან, იქნებ, შენს შესაცნობად უმჯობესია ჯერ გიხმონ? „მაგრამ როგორ უხმობენ იმას, ვინც არა სწამთ? ან როგორ ირწმუნებენ მქადაგებლის გარეშე? და ადიდებენ უფალს მაძიებელნი მისნი“ ^[3]. მაძიებელნი ჰპოვებენ მას და მპოვნელნი ადიდებენ მას. მე  მოგძებნი, უფალო, შენი მხმობელი, და გიხმობ შენი მორწმუნე, რადგანაც შენი დიდება გვექადაგა ჩვენ. შენ გიხმობს, უფალო, ჩემი რწმენა, რომელიც მომეცი მე, რომელიც შთამაგონე მე შენი განკაცებული ძის მეოხებითა და შენი მქადაგებლის ^[4] მსახურებით.

_________________________________

[1] – ფსალმ. 144, 3; 146, 5.

[2] – იხ. იაკ. IV, 6; პეტრე V, 5.

[3] – რომ. X, 14; ფსალმ. 21,27.

[4] – ზოგიერთის კომენტატორის აზრით, აქ უნდა იგულისხმებოდეს ეკლესიის ერთ-ერთი უდიდეს მამათაგანი, მილანის არქიეპისკოპოსი ამბროსი მედიოლანელი (მილანელი; 340-397 წ.), რომელმაც მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა ნეტარი ავგუსტინეს მოქცევაში.
Read more »