Homo-sapiens-ების პრეისტორიული საზოგადოება,
როგორც ეკლესიური თემის (ἐκκλησία) წინასახე

(ბიბლიური ჰერმენევტიკური პერსპექტივა XXI საუკუნეში
თეისტური ევოლუციის თვალსაზრისით)

ავტორი: იოანე კაზარიანი

„ღვთისმეტყველება, რომელიც კაცობრიობის ბედსა და ისტორიის აზრს უპირველეს მნიშვნელობას ანიჭებს, გარდაუვალად შეხვდება იმ სამყაროს, რომელშიც რეალური ადამიანები ცხოვრობენ… დღევანდელი ღვთისმეტყველება მზად უნდა იყოს იმისათვის, რომ კაცობრიობა და კოსმოსიც თავის საგნად აქციოს; მან როგორც კაცობრიობის მისწრაფებანი, ისე მეცნიერებისა და ტექნიკის მიღწევები უნდა მიიღოს მხედველობაში“

დუმიტრუ სტანილოე

სტატიის დასაწყისშივე გვსურს მისი სათაურის დაზუსტება, რათა ეს თემა ჩვენთვის საჭირო მიმართულებით განვიხილოთ. ჩვენთვის საინტერესო თემა ეხება ეკლესიურ თემს, როგორც იმ მოვლენის სისავსის აღსრულებას (ეფეს. 1, 23), რომელიც იმთავითვე კაცთა, განსაკუთრებით კი ჰომო-საპიენსთა მოდგმის (მის ჩანასახოვან მდგომარეობაში) იმანენტური იყო, ანუ ერთად ცხოვრება, როგორც სოციალური ორგანიზების სახე. სიტყვა ἐκκλησία (ბერძნ. ეკლესია) არა მხოლოდ მიწიერ, არამედ ზეციურ პერსპექტივასაც მოიცავს, რადგან ეკლესია ღმერთ-კაცობრივი ორგანიზმია.

Read more »

ავტორი: იოანე კაზარიანი

ნეოჰერმენევტიკული შეხედულება რომ. 8, 19-23-ზე თეისტური ევოლუციის ჭრილში.
(„დაცემული“ ბუნების საკითხი და თერმოდინამიკის მეორე კანონი)

 „რეალობის რაციონალური ბუნების რწმენისთვის ან ყოველშემთხვევაში მისი იმ ნაწილისთვის, რომელსაც ადამიანის გონება წვდება, „რელიგიაზე“ უკეთეს ტერმინს ვერ გამოვნახავ. იქ, სადაც ეს გრძნობა არ არის, მეცნიერება უნაყოფო ემპირიად იქცევა“

ალბერტ აინშტაინი

„გონიერი ქმნილების საბოლოო მიზანი მისი ბუნების შესაძლებლობებს აღემატება“

თომა აქვინელი

წინამდებარე სტატიაში, გვსურს, მკითხველს წმინდა პავლე მოციქულის ცნობილი სიტყვების (რომ. 8, 19-23) ალტერნატიული გაგება შევთავაზოთ. ეს სიტყვები ქმნილების ტანჯვისა და ხრწნისგან ღვთაებრივ განთავისუფლებას ეხება. ისმის კითხვა: რომელ ტანჯვასა და ხრწნაზეა საუბარი? როგორ უნდა გვესმოდეს ტანჯვა და ხრწნა: სულიერად თუ ხორციელად? ადამიანური ბუნების რომელ ტროპოსზეა საუბარი?

Read more »

(სტატიების ციკლიდან თეისტურ ევოლუციაზე)

ავტორი: იოანე კაზარიანი

„ცნობიერება ფიზიკური სამყაროს სურათში ვერ ჯდება“

როჯერ პენროუზი

თეისტური ევოლუციის საკითხისადმი მიძღვნილ ჩვენს წინა სტატიებში (1) ჩვენ ზოგიერთ ბიბლიურ ნეოჰერმენევტიკულ საკითხებს შევეხეთ და ამავე ასპექტში ანთროპოლოგიური საკითხიც განვიხილეთ. ჩვენ ვისაუბრეთ ადამიანის არსის უხილავ მხარეზე – გონიერ სულზე, ცნობიერებასა და თვითშეგნებაზე. ამავე საკითხებს ვეხებოდით ჩვენს ერთ-ერთ წინა ნაშრომში (2). ამ სტატიაში გვსურს, უფრო ღრმად შევეხოთ ადამიანის ცნობიერების საკითხს. რათქმაუნდა, ადამიანის ცნობიერების ონტოლოგიას ჩვენ ბოლომდე ვერ ამოვწურავთ (ეს საკითხი დღემდე რჩება გადაუწყვეტად). ჩვენ მხოლო ჩვენთვის საინტერესო თემაზე დავსვამთ აქცენტებს.

Read more »

წმ. დიადოხოს ფოტიკელი (დაახ. 400-474), თავის უმნიშვნელოვანეს ნაშრომში „ასი გნოსტიკური თავი“ (რომელიც „ფილოკალიაშიც“ არის შესული) საუბრობს სულის მიერ ღმერთის შემეცნების გზაზე მდგარ გამოწვევებზე: „თავად მეცნიერების სიტყვა გვასწავლის, რომ როდესაც სული იწყებს ღვთის სიტყვასთან გაშინაურებას, მასზე შეტევას იწყებს ვნებათა სიმრავლე, განსაკუთრებით კი მრისხანება და სიძულვილი“. სწორედ ამ, ერთი შეხედვით უცნაურ პრეამბულაზე დაყრდნობით წმინდა მამა გამოყოფს თეოლოგიურ გნოზისს დაწაფებული, ანუ ღვთის შემეცნების გზაზე მდგომი სულის ძირითად, სამსაფეხურებრივ მდგომარეობას: Read more »

ანგელოლოგია და ანთროპოლოგია: ანგელოზებისა და ადამიანების შექმნის საკითხის შედარებითი ანალიზი თეისტური ევოლუციის თვალსაზრისით

(ბიბლიური ჰერმენევტიკული პერსპექტივა XIX საუკუნეში თეისტური ევოლუციის თვალსაზრისით)

ავტორი: იოანე კაზარიანი

„ანგელოზი არის არსება გონისმიერი, მარადმოძრავი, თვითუფლებრივი, უსხეულო, ღვთისადმი მომსახურე, მადლით უკვდავების მიმღები ბუნებაში, რომლის არსების სახე და საზღვარი მხოლოდ შემოქმედმა უწყის. იგი ითქმის უსხეულოდ და უნივთოდ ოდენ ჩვენთან შედარებით, რადგან უდარებელია მხოლოდ ღმერთი და მხოლოდ ღვთაებაა ჭეშმარიტად უნივთო და უსხეულო, რის გამოც მასთან შედარებით ყოველივე განხშოებულია და ნივთიერი“

წმ. იოანე დამასკელი Read more »

კოგნიტიური განვითარების პერიოდის ისტორიამდელი ადამიანის პიროვნულობის საკითხისათვის

კიდევ ერთხელ მეცნიერებისა და რელიგიის სინთესზე და პირველი ადამიანების ბიბლიურ სახეზე თეისტური ევოლუციონიზმის კუთხით

(ბიბლიური ჰერმენევტიკური პერსპექტივა XXI საუკუნეში თეისტური ევოლუციის თვალსაზრისით)

ავტორი: იოანე კაზარიანი

II ნაწილი

პირველი ნაწილი იხილეთ ბმულზე Read more »

კოგნიტიური განვითარების პერიოდის ისტორიამდელი ადამიანის პიროვნულობის საკითხისათვის

კიდევ ერთხელ მეცნიერებისა და რელიგიის სინთესზე და პირველი ადამიანების ბიბლიურ სახეზე თეისტური ევოლუციონიზმის კუთხით (*)

(ბიბლიური ჰერმენევტიკური პერსპექტივა XXI საუკუნეში თეისტური ევოლუციის თვალსაზრისით)

ავტორი: იოანე კაზარიანი

I ნაწილი

 „πίστει νοου̃μεν…“ (Εβρ. 11, 3) Read more »

(ბიბლიური ჰერმენევტიკური პერსპექტივა XXI საუკუნეში თეისტური ევოლუციის თვალსაზრისით)

ავტორი: იოანე კაზარიანი

II ნაწილი

პირველი ნაწილი იხილეთ ბმულზე

ყოველივე ზემოთქმული  განსახილველი საკითხის მხოლოდ პროექციაა. ჩვენ ვთავაზობთ მკითხველს, წერილს ოდნავ სხვა, ალტერნატიული კუთხით შეხედოს. ჩვენ ახლა ვერ გავაშუქებთ ევოლუციასა და მასში ადამისა და ევას (როგორც არა პირველი ადამიანების) ადგილთან დაკავშირებულ ყველა საკითხს. ჩვენი პოზიცია მხოლოდ ნაწილობრივ გავაშუქეთ და ჩვენი ხედვის ძირითადი პრინციპები მოვნიშნეთ. წინ კიდევ ბევრი რამ რჩება, კიდევ ბევრი ბიბლიურ-არქეოლოგიური აღმოჩენა გველის. ყურადღებიანი მკითხველი გაგვიგებს და ევოლუციის თეორიასთან დაკავშირებული თანამედროვე მეცნიერული აღმოჩენების შუქზე წერილის სულიერ მხარის ჰერმენევტიკული გააზრებისა და ობიექტურობიდან გამომდინარე ახალ კითხვებს დასვამს. მაგრამ, ამ საკითხის შესახებ ევოლუციის ჭრილში, ვიმედოვნებთ, ვისაუბრებთ ჩვენს შემდეგ სტატიაში უფრო საფუძვლიანად, სადაც შევეცდებით განვიხილოთ, თუ (ჩვენი აზრით) რა გადასცა ადამმა კაცობრიობას. ჩვენ, რა თქმა უნდა, არ ვფიქრობთ, რომ ადამმა კაცობრიობას ბიოლოგიური სიკვდილი გადასცა (რისი ჩვენებაც ამ სტატიაში ვეცადეთ) თავისი ცოდვით დაცემის შედეგად, მაგრამ მას შეეძლო, კაცობრიობისთვის გადაეცა დაკარგული შესაძლებლობა იმისა, რომ უკეთესი გამხდარიყო ან მთელი კაცობრიობისთვის დაკარგული შესაძლებლობის მაგალითად ქცეულიყო. შემდეგ სტატიაში ზუსტად ამ აზრის განვრცობას ვაპირებთ.

Read more »